Czy można utracić coś, czego się nigdy nie miało?

 Wszystko mnie boli. Gdzie byś mnie nie dotknął, to mnie boli. Gdzie byś nie strzelił, to trafisz mnie.

 Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?

 Kocham cię. - Jej serce otworzyło się tak szeroko, że myślała, iż pęknie. Tyle radości. Tyle miłości. I cień strachu. Bo teraz już wierzyła w niemożliwe.

 Rzeczywistość jest kwestią postrzegania...

 Niesamowite co może zrobić Twojemu sercu brzmienie głosu za którym tak się tęskniło.

 Dzień, kiedy człowiek przestaje doceniać niemądre drobiazgi, jest dniem, w którym zmienia się w zasuszonego dupka. I nikt nie odbiera jego telefonów.

 Jestem na tyle obłąkany, by wierzyć, że najszczęśliwszym człowiekiem na świecie jest tylko ten, kto ma najmniej potrzeb.

 - Wspomnienia – powiedział jakiś melodyjny głos za jej plecami. – To pajęczyny, w które łapie się umysł.

 Teraz uważam, że tylko dzieci potrafią się prawdziwie cieszyć.

 Zabity promień rozkłada się - w tęczę.