Barwa jest cierpieniem światła.

 Niekiedy pewne rzeczy są poza naszą kontrolą.

 Nie chcę być z kimś, kto uzupełni moją duszę, chcę kogoś, kto ją otworzy. Chcę mieć wybór.

 Prawda jest dziwniejsza od fikcji, a to dlatego, że fikcja musi być prawdopodobna. Prawda - nie.

 Zdrajca nie zasługuje na przebaczenie. Zdrady nie da się wybaczyć ani zapomnieć.
Zostaje jak otwarta rana.
Coś się rozrywa, pęka i nigdy
się nie zagoi.

 Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.

 Aby umiłować pokój, trzeba być głuchym, ślepym i niemym.

 Być może nie istnieje żaden inny rodzaj intymności, mogący konkurować z dwoma spojrzeniami, które spotykają się z mocą i zdecydowaniem, i które całkiem po prostu nie godzą się na oderwanie od siebie.

 Na naszych wspólnych zdjęciach ona zawsze patrzy w obiektyw, a ja zawsze patrzę w nią.

 Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?

 Ja tylko walczę o siebie, ja tylko nie chcę umierać, ja tylko pragnę pokochać.