Im bardziej pospolita i banalna jest zbrodnia, tym trudniej ją ...

  „Koniec miłości nie daje o sobie zapomnieć. Nawiedza snami. Nawiedza ciszą. Nawiedzani przez upiory, stajemy się jak one. Życie dopływa. Słabnie tętno. Nic cię nie rusza. Niektórzy to aprobują i twierdzą, że to leczy. To wcale nie leczy. Martwe ciało nie czuje bólu.”

 Płacze tak urywanie, paskudnie, jak płacze mężczyzna,
kiedy się zdaje, że ma w sobie jakieś zwierzę,
które nim potrząsa

 Nikt nie powinien umierać anonimowo.

 Tymczasem razem, we dwoje, byli jeszcze słabsi niż każde z osobna.

 Kiedy jestem w ciemnościach, chcę myśleć że jestem w świetle, z tobą.

 Istnieją cierpienia,
których kielich trzeba wypić do dna.

 Słowa mogą być jak promienie Roentgena; jeśli używać ich właściwie, przenikną wszystko. Czytasz i słowa cię przeszywają.

 (...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.

 Nie warto stać się dorosłym gdyż to oznacza utratę mieszkania w krainie marzeń oraz otrzymania biletu w jedną stronę – do stacji rozsądek.

 Noc jest porą słów.