No przestańcie wreszcie truć Dosyć już pustych słów Ludzie mówią ...

 Jesteś ukrytym wierszem mego serca. Czytam Cię bez przerwy, uczę się ciebie na pamięć w każdej chwili naszej rozłąki.

 Każda broń palna raz do roku strzela sama.

 Dobrzy ludzie umierają w zły, bolesny sposób i pozostawiają tych, co ich kochali, całkiem samych.

 Lecz oczy są ślepe. Szukać należy sercem.

 Zarzuty można odeprzeć, pretensje zbagatelizować, za obrazę przeprosić.
Na obojętność jednak nie ma rady.

 Utrata wiary we wszystko, w co się przez całe życie wierzyło, jest okropnym doświadczeniem, które potrafi ludzi przedwcześnie postarzeć; jakby traciło się duszę i serce.

 Czasami, żeby zrobić pierwszy krok, potrzebna jest czyjaś pomoc.

 -Jasna cholera boję się.
-Jasna cholera, jesteś tylko człowiekiem. Powinieneś się bać.

 Lepiej kochać, a potem płakać. Następna bzdura. Wierzcie mi, wcale nie lepiej. Nie pokazujcie mi raju, żeby potem go spalić.

 Trzeba czasem korzystać z życia, a nie pozwalać mu płynąć obok. Żyć chwilą!