Nawet własny ból nie jest tak ciężki, jak ból z ...

 Boska miłość zawsze wychodziła i zawsze wychodzić będzie naprzeciw każdej ludzkiej potrzebie.

 Chciała dobrze, lecz jej słowa rozzłościły mnie i musiałem ugryźć się w język, by nie powiedzieć czegoś niemiłego. Była taka sama jak stracharz – nadopiekuńcza.

 Nie daj mi, Boże, podróżować tam, dokąd nie powinniśmy podróżować. Uchroń mnie przed wędrówką w czasie, pozwól mi zostać tam, gdzie jest miejsce moje. Pozwól mi mieszkać między przyszłością a przeszłością, między jutrem a wczoraj.
Niech się nic, co się stało,
nie odstaje i niech się nie staje nic, co jeszcze nie dojrzało, aby stać się. Niech się dzieje normalność, choćby byłą najokrutniejsza. I niech się nie cofa ani nie śpieszy zegar czasu mojego, niech nie wracają cienie świetności ani marności mojej. Amen.

 Jeśli nie mogę zdobyć cię
Nikt ciebie nie zobaczy
Jeśli nie mogę ciebie mieć
Ty także mnie utracisz

 ... oddaje to, czego nie może zatrzymać by otrzymać to, czego nie może stracić.

 Tak trudno jest odejść - dopóki się nie odejdzie. A wówczas to najłatwiejsza rzecz pod słońcem.

 Armia składa się z niezbędnych, ale w pełni wymienialnych elementów.

 To naprawdę dziwne, czego miłość uczy człowieka o jego niedoskonałościach.

 W tym kraju można być tylko pijakiem lub bohaterem. Normalni ludzie nie mają tu nic do roboty.

 Gdy kochamy łudzimy najpierw siebie a potem innych. Świat to nazywa romansem.