- Jeden [...] nie może zrobić za wiele. Ale cała ...

 Boję się, że kiedy będziemy od siebie na wyciągnięcie ręki, wszystko się zepsuje. Nie będę już dla ciebie świętem, tylko codziennością. Niezmiernie trudno zachwycać się codziennością.

 Zbyt często ludzkie życie rozpoczyna się i kończy pozbawione radości i pozbawione nadziei.

 Czasami może ci się wydawać, że nie ma przy tobie nikogo, kto by na ciebie czekał. Ale wiesz kto jednak zawsze czeka? Pranie. Pranie zawsze na ciebie czeka.

 Dorastać, to znaczy popełniać błędy, ale nie można bać się żyć.

 To zdumiewające, jak bardzo pewni ludzie potrafią się zmienić, jeśli tylko przyświeca im jakiś cel.

 Jesteśmy Don Kichotami, trzeba pogodzić się z tym, że oberżyści będą nas skubać. Takie jest życie, kto nie chce, by go oszukiwano musi wynieść się na pustynię. Żyjąc na świecie, nie możemy uchronić się przed jego złem. Trzeba tykać i gorzkie i słodkie.

 Nic w życiu nie jest na tyle wielkie i ważne, by cię uwięzić.

 Człowiek to rak przyrody. Nowotwór złośliwy. Chora tkanka.

 Atak jest najlepszą obroną.

 Praca powinna być aktem miłości. A nie czymś w rodzaju małżeństwa z rozsądku.