(...) można chcieć przestać żyć, nie pragnąc umrzeć.

 Być, nie będąc widzianym.

 Jak to się dzieje, że nikt mnie nie rozumie,
a wszyscy mnie uwielbiają?

 Słabość to tylko ból, który opuszcza nasze ciało.

 Każdego człowieka trapi jakaś udręka,
ale ja pod tym względem
wyprzedzałem stawkę o trzy długości...

 Nigdy mnie nie stracisz-szepnęła spod wąskiej maski-A wiesz dlaczego?
Bo nigdy nie chciałeś mnie zatrzymać jak chłop ziemię.

 Kto wie, może właściwej drogi w ogóle dla nas nie ma.

 W życiu piękne jest życie.

 W życiu i tak nie da się wszystkiego osiągnąć, bo cóż by pozostało dla innych?

 Jesteśmy dani sobie tylko na jakiś czas. A potem wędrujemy ku nowym sprawom, ludziom,
by z nimi wymieniać myśli, energię i czas.
I tak się kręciło koło wzajemności a jego osią jest i tak wewnętrzna samotność. Bo w najważniejszych dla siebie chwilach i tak pozostajemy samotni.

 A przecież kochałam, tak mocno, że byłam gotowa umrzeć dla idei.