Nie można odczynić dokonanego, cofnąć słów, które raz zostały wypowiedziane.

 To naprawdę dziwne, czego miłość uczy człowieka o jego niedoskonałościach.

 Kiedy opuszczą człowieka wszystkie emocje, przychodzi swoista trzeźwość.

 Życie karze potrzebujących,
przyznaj, że nie możesz bez czegoś żyć,
i to zostanie ci odebrane.

 Ja także powiedziałam, że nie zabiorę ze sobą Azazela. Wściekły diabeł zażądał wyjaśnień. Wytłumaczyłam się prosto:
- Bo jesteś szują i cię nie lubię.
Pojął od razu.
Jakimś cudem Belfegor się nad nim zlitował i powiedział, że weźmie go jak swoją osobę towarzyszącą.
Mina Azazela - bezcenna.

 Niech poczucie winy nauczy cię, jak postąpić następnym razem.

 Nie zapomnę o tobie. Nawet po śmierci. To właśnie jest moje normalne życie. Normalna jest miłość do ciebie.

 Uciec, mianowicie, trzeba dokądś. Gdziekolwiek to jest.

 Od dzisiaj jestem pokryta teflonem - wszystko po mnie spływa, nic nie zostaje.

 Chyba właśnie po tym można poznać ludzi naprawdę samotnych... Zawsze wiedzą, co robić w deszczowe dni. Zawsze można do nich zadzwonić. Zawsze są w domu. Pieprzone "zawsze".

 Zahamowania są niewłaściwą formą oporu.