Gdyby ludzie wiedzieli, jakich horyzontów się pozbawiają, wpatrując się nieustannie ...
Gdyby ludzie wiedzieli, jakich horyzontów się pozbawiają, wpatrując się nieustannie w chodniki!
Czasami mnie diabeł kusi, by uwierzyć w Boga.
Cierpliwość niweluje góry.
Nic nie cementuje związku bardziej niż żółw maszerujący przez kuchnię.
Ożenić się, to jest pozbawić się połowy swoich praw i podwoić
w zamian swoje obowiązki.
Jestem nieuczciwy i uczciwie możesz liczyć na moją nieuczciwość. Bo uczciwi są nieprzewidywalni... Zawsze mogą zrobić coś niewiarygodnie... głupiego.
Samotność to dziwna rzecz.
Zakrada się cicho i niepostrzeżenie. Siada obok ciebie w ciemności. Głaszcze cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej.
Umysł ludzki to pusty pokoik, który powinno się umeblować według własnego wyboru.
Praca oddala od nas trzy wielkie niedole: nudę, występek i ubóstwo.
To pierwsza rzecz, która wychodzi z ust człowieka, jest prawdą. Gdy masz okazję przemyśleć swoje słowa, zmieniasz je na takie, które łatwiej zaakceptować. Mówisz coś, co według twojej oceny bardziej się spodoba, coś, dzięki czemu osiągniesz zamierzony efekt.
Oczywiście wiem, że trzeba za coś żyć. Ale trzeba też żyć dla czegoś.