W Damaszku centrum spadłem z gromu. Na domosceński twardy bruk. ...
W Damaszku centrum spadłem z gromu. Na domosceński twardy bruk. Na serca pysk bez spadochronu. Z miłosnych, niebotycznych gór.
Wolnym bowiem jest człowiek tylko wtedy, gdy jest samotny.
Woda cały czas się zmienia, cały czas płynie.
Ludzie tak nie potrafią
Milczący ludzie mają najgłośniejsze myśli.
Nigdy nie posiadamy drugiego człowieka.
Zewnętrzne piękno byłoby puste, gdyby nie piękno serca.
Najgorszą torturą jest czekanie.
Polacy mają wszelkie przymioty oprócz zmysłu politycznego.
Uczucia zawsze są śmieszne, a szczególnie wówczas, kiedy dostaną się w ręce osób niepowołanych.
Dusze żyją nadal bez ciała,ale ciało bez duszy nadaje się tylko na kompost.
Wiem, że nic nie wiem.