
"Szukam świata w którym człowiek człowiekowi człowiekiem"
"Szukam świata w którym
człowiek człowiekowi człowiekiem"
My zabijamy czas, a on zabija nas.
Przyszłość jest mglista, póki nie staje się teraźniejszością. Jedynie przeszłość jest pewna i znana.
Nikt nie czuje się tak silnie osadzony w życiu, a jednocześnie tak bardzo poza nim, jak starzy ludzie z małych miast, z tych brzydkich, brudnych ulic, ziejących udręką.
Czasem człowiek sądzi,
że ujrzał już dno studni ludzkiej głupoty, ale spotyka kogoś,
dzięki komu dowiaduję się,
że ta studnia nie ma jednak dna.
Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.
Czasami ... miłość nie wystarcza.
Czasami ... to po prostu jest za mało.
Wiesz, serce może pękać, ale i tak bije dalej.
Czasem piękne rzeczy pojawiają się w naszym życiu znikąd. Nie zawsze je rozumiemy, ale musimy im zaufać.
Kto się mądrzejszym czuje, ten głupszemu ustępuje.
Kto ma wrócić, zawsze wraca..