Nie można odczynić dokonanego, cofnąć słów, które raz zostały wypowiedziane.

 Chętna uczynić z młodości zmierzch swego życia.

 Zeszłej nocy wykrwawiałem się na śmierć na jej tarasie. Mógł mnie uratować ktokolwiek. Dziś pragnąłem czegoś więcej niż ocalenia.

 Geniusz śmierci nie jest przecież mniej piękny niż geniusz snu i ma także skrzydła u ramion.

 Gdy pisze się o minionych przykrościach, humor przychodzi łatwo.
Kpina maskuje ból.

 tak jakbym w ogóle musiał coś ściemniać by chciała tu być teraz

 Może ty mi rozwaliłeś świat. A nie wiem, co mógłbym zbudować na jego miejsce.

 Dla leniwego zawsze święto.

 A teraz, już prawie o północy pierwszego dnia, wciąż nie śpię, łamiąc swoje postanowienie, żeby kłaść się wcześnie - opóźniam sen, żeby odsunąć nieuniknione nadejście jutrzejszego ranka. Jeszcze jedna próba ucieczki.

 Czy udało mi się zasadzić chociaż jedną roślinkę radości na pustyni twojej samotności?

 Zwłoka na czas to dobra sztuczka, a przy dobrej wprawie okazuje się sztuką.