Jeśli nie możesz wybaczyć, to przynajmniej zapomnij.
Jeśli nie możesz wybaczyć, to przynajmniej zapomnij.
Dorośli już tacy są. Lubią wygłaszać mądre teorie, choć sami nie do końca je rozumieją.
To zabawne, jak szybko rozpacz staje się naszym oddanym towarzyszem.
Na ośle pytania – mądre usta milczą.
Wybitne jednostka wyrasta ponad swoją epokę.
Żaden mężczyzna nie miał tak mało czasu i nie dał mi tak wiele.
Wierzysz, że niektóre rzeczy są nam po prostu pisane? Że choćbyś nie wiem, co robiła, co sobie mówiła, coś, co ma się wydarzyć, i tak się wydarzy? Niektórych rzeczy chyba nie można powstrzymać.
W pewnej norze ziemnej mieszkał sobie pewien hobbit.
On długo patrzył jej w oczy, a potem przyciągnął czule do siebie i pocałował. Długi, namiętny pocałunek powiedział więcej niż wszelkie wyjaśnienia.
Ja tak się boję ciemności, że jak myję twarz, to najpierw zamykam jedno oko i namydlam połowę, spłukuję i dopiero zabieram się do drugiej.
Słowa ograniczają,
czasami milczenie bywa wymowniejsze
i zawiera w sobie więcej treści.