Nasze zachowania rzadko idą w parze z uczuciami.

 Pozostać w raju i być w nim szatanem? Wrócić do piekła i stać się tam aniołem?

 Niesamowite jak paradoksalnie układa się życie:
najpierw bardzo czegoś pragniesz i nie możesz
się doczekać, a potem, kiedy jest już po wszystkim,
marzysz tylko o tym, by cofnąć czas i wrócić do dni,
gdy wszystko było po staremu.

 Tracić jest ciężej, niż wcale nie mieć.

 Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku.

 Szaleństwo to nie odwaga.

 Wiem ile można cierpieć z powodu rzeczy, których inni by nie zrozumieli.

 Któż nie ma prawa pragnąć?

 Żałoba jest też elementem pomagania samemu sobie.

 Gdzie jest miłość, panuje nieporządek. Doskonały porządek uczyniłby ze świata cmentarz.

 Nie chcę, by naszą radość zmąciły wspomnienia dawnych nieszczęść.