Przeszłość nie chce, żeby ją zmieniać. Przeszłość jest nieustępliwa.

 (…) najgroźniejszy jest ten, który nie ma już nic do stracenia.

 Życie jest zbyt krótkie, zbyt ważne, by je zmarnować.

 Droga do celu to nie połowa przyjemności, to cała przyjemność.

 Lecz nie ma na świecie nic równie okrutnego, jak poczucie opuszczenia wywołane tym, że nie ma się na co czekać.

 Nieraz trudno jest pokochać coś lub kogoś, gdy nie widzi się w nim żadnego odbicia siebie.

 Ludzie rządzący chcą dokonać rzeczy niemożliwej: naprawiać zło złymi czynami.

 Jak Cię prześladuje pech, to nawet kiedy wstajesz, żeby zatańczyć, orkiestra akurat idzie srać.

 Wszyscy każdego dnia przemierzamy
niebo i wszyscy brniemy przez piekło.

 Przynajmniej próbowałem.

 Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.