Każda wielka miłość ma w sobie coś upokarzającego i śmiesznego.

 Dom to nie bieliźniarka ani ptak w klatce, ale obecność drugiego człowieka, którego kochamy.

 Mój dom to moja twierdza.

 Nie ma złych dzieci. Są tylko dzieci niekochane.

 I lubię nocą słuchać gwiazd. Są jak pięćset milionów dzwoneczków.

 Mała, miłość jest jak światło gwiazd, nie umiera nigdy.

 Jeśli potrafisz udawać szczerość, możesz dokonać wszystkiego.

 Mogę umrzeć z uśmiechem na ustach. Nie kłamię.

 Prawda jest kobietą, albowiem prawda to piękno, a nie przystojność, myślał sobie Ridcully, gdy senat zajmował miejsca, pomrukując przy tym niechętnie. To dobrze tłumaczy powiedzenie, że kłamstwo może cały świat oblecieć, zanim prawda włoży buty. Musi przecież zdecydować, którą parę włożyć – pomysł, że kobieta z taką pozycją miałaby tylko jedną, wykracza poza granice racjonalnej wiary. Właściwie, jako bogini, ma na pewno wiele par i tyleż wyborów: wygodne buty dla prostych, domowych prawd, podkute i ciężkie dla prawd nieprzyjemnych, proste chodaki dla prawd uniwersalnych i może też jakieś klapki dla prawd oczywistych.

 Zwyczajny człowiek. Okrutny, głupi, mściwy. Jak wszyscy.

 Trudniej jest być nieszczęśliwym, kiedy się je lody.