Łabędź-burżuazyjny ptak,a głupi jak cholera.

 Brakuje im wyobraźni i odrobiny szaleństwa. Dlatego życie traktują zbyt serio i boją się wszystkiego, co nieznane i niezbadane. Dorośli rzadko idą nowym, własnym szlakiem.

 Trzeba w ogóle mieć serce, żeby można je było złamać.

 Gdy znajdziesz miłość -
nie zapominaj o starej przyjaźni...

 Jeśli dwoje stanie się jednością,
będziesz częścią mnie. Jak
mogłabym cię wtedy zostawić?

 Wolę mieć serce złamane niż opancerzone i wiem, że ten, kto nie marzy, nic nie osiąga.

 Człowiek we własnym życiu gra zaledwie mały epizod.

 Byłeś takim pięknym chłopcem, zanim zniszczył cię narkotykowy nałóg

 Rozum i miłość to jak rozum i wiara, jedno drugie przytłumia.

 "Jak żyjesz, Kochana?
Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał
Czy Ci nie chłodno?
Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nieopleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje
Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę
Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki
Jak wchodzisz po zmęczonych schodach
Jak żyjesz kochana
beze mnie?
Dlaczego żyjesz?"

 Ideał nigdy nie trwa dłużej niż chwilę.