Miłość polega na kompromisie, który pozwala iść dalej.

 Uleganie kaprysom stanowi dowód wewnętrznej wolności.

 Chorujemy przed śmiercią po to, byśmy mogli odwyknąć od własnego ciała.

 Gdyby mózg było widać, to dziewczynki by go sobie tapirowały.

 Całe morze sądów, z których każdy określa Cię w drugim człowieku i stwarza Cię w jego duszy.
Jak gdybyś rodził się w tysiącu przyciasnych dusz!

 Nie wystarczy pokochać, trzeba jeszcze umieć wziąć tę miłość w ręce i przenieść ją przez całe życie.

 Dlaczego lęk przed śmiercią wzmaga się wraz z wiekiem? Czy nie powinno być odwrotnie?

 Kocham cię. Będę cię kochał do dnia w którym umrę. A jeśli jest po tym jakieś życie, to wtedy też będę cię kochał.

 Niektóre rzeczy po prostu się zdarzają. Wbrew intencją.

 Zabliźnij publicznie te krwawe, prywatne rany.

 Musicie być jak szalona rzeka
Jak tajfun, który obali mur
A równocześnie tak tajemniczy
Jak księżyc co, wygląda tu zza chmur