Żegnać się, to tak, jakby trochę umierać.

 Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie.

 Czas i tak każdemu dołoży, pamiętaj o tym.

 Wspomnienia zazwyczaj przypominają odtwarzanie filmu DVD i nie mają związku z pomieszczeniem, w którym się znajdujemy.

 Nie tak wyobrażałam sobie nasze życie. Możliwe, że zbłądziliśmy, ale wolę zbłądzić z tobą, niż z innym dojść do celu.

 Stali w kolejce jak w sklepie. Kiedy jednego obsłużono śmiercią, inni przesuwali się na jego miejsce.

 Budził przerażenie, to prawda, ale jakże często zdarza się, że ludzkie twarze nie pasują do człowieka, jak gdyby ktoś
mylił się przy ich rozdawaniu.

 Jestem samotnością.
Jestem wolnością.
Jestem lękiem.
Jestem psychologiem.
Jestem schizofreniczką.
Jestem narkomanką.
Jestem człowiekiem.
Kim jestem?

 Potem wniesiono nowe szklanki ponczu i zaczęły się opowieści.

 Życie jest podłe, pamiętaj dziecko.
Nie trzeba umrzeć żeby przeżyć piekło.

 Najpierw muszę zaufać sam sobie. Potem pomyślę o czymś więcej.