Błysk w młodych oczach to najładniejsza ładność na świecie.

 Tak to już jest z marzeniami. Życie podcina im skrzydła.

 Dom jest tam, gdzie jeśli wrócisz, muszą cie wpuścić.

 Gdy ktoś na ciebie czeka, masz nadzieję.

 Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.

 Od tamtej pory przekonałem się wielokrotnie, że rozpacz i przerażenie są zaraźliwe.

 Przewietrza płuca, zmywa oblicze, ćwiczy wzrok i łagodzi usposobienie. Płacz sobie, płacz.

 Cukier rozwiązuje wiele problemów, tak przynajmniej uważam.

 Świat jest jednak ciężko chory.

 Tajemnica piękna kryje się w oku obserwatora.

 Tak właśnie działa epidemia; zabija, czego nie może pokonać.