Nie można schronić się w bezdennej przepaści - można się ...
Nie można schronić się w bezdennej przepaści - można się w nią jedynie rzucić.
Ludzie zawsze chcą wierzyć w najgorsze. I na tym polega cały problem.
Myślę, że świat się w zasadzie kończy, bo miasta, przez które przechodzimy, są tak samo wyniszczone, jak my.
Wariuje się wyłącznie z samotności. Póki jest przy tobie ktoś, kto widzi to, co ty, słyszy to, co ty, nie postradasz zmysłów.
Milczenie to warstwa ochronna, zabezpieczająca przed cierpieniem.
Czasem stojąc z boku, widzi się więcej.
Czasem może aż za wiele.
Można nie kochać Cię - i żyć, ale nie można owocować.
Warto szukać ludzi, którzy mają odwagę popełniać błędy.
Jeśli nie wierzysz w możliwość zaistnienia tego, czego pragniesz, tylko rozpraszasz energię.
Obca osoba widzi nas takimi jakimi jesteśmy,a nie takimi, jakimi staramy się jej wydać.
Akt stworzenia stale dokonuje się wokół nas, pomimo nas i przez nas, w rytmie przemijających dni i nocy, a my chętnie nazywamy go "Miłością".