Wybucha człowiek w życiu innego człowieka jak pocisk.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Mam wszystko, czego potrzebuję i pragnę na tym świecie – wyznał. – Właśnie tutaj. W moich ramionach.

 To dziwne, ale wyborca nigdy nie czuje się odpowiedzialny
za zawód, jaki sprawia rząd przez niego wybrany.

 Podobno Bóg czuwa nad dziećmi i pijanymi.

 Tu widzę, jak pięknie rośnie moja trumna, zobacz no te sosny.

 Coś się kończy, coś się zaczyna.

 Sięgaj aż do gwiazd swoimi marzeniami i pragnieniami.

 Wróg twojego wroga nie musi być twoim sprzymierzeńcem. Ale może.

 Jak można czegoś chcieć i równocześnie obawiać się tego?

 Tak długo, jak jesteśmy ludźmi, tak długo będziemy się mylić.