Wybucha człowiek w życiu innego człowieka jak pocisk.

 I czuł, że jest zupełnie niewyjątkowy w najlepszy możliwy sposób.

 Kiedy wielbłąd chce trawy, musi wyciągnąć po nią szyję.

 Zostawić nas z Erikiem to jak wynająć opiekunkę, która spędza czas na ostrzeniu noży.

 Nagle moja szklanka jest nie tylko w połowie pełna, lecz nawet wypełniona po brzegi.

 [...] umysł nie ogarnia spostrzeżeń zbyt namacalnie i wyraźnie oczywistych.

 Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.

 Wierzyć w coś to jedno, ale usłyszeć, że tak jest, to zupełnie co innego.

 Jedyną nadzieją jest... nadzieja.

 - Wytrzymasz - powiedział. - Nawet wyobrażenia nie masz, ile można wytrzymać.

 Wiedzieć czego się chce i mieć dość pewności, żeby powiedzieć to na głos, to dwie najtrudniejsze rzeczy w życiu.