Prawdziwy przyjaciel nie potrafi użalać się nad tobą.

 Barwa jest cierpieniem światła.

 Nawet własny ból nie jest tak ciężki, jak ból z kimś współodczuwany, ból za kogoś, dla kogoś, zwielokrotniony przez wyobraźnię.

 Niewolników nie zawsze łatwo jest odróżnić od tych, którzy nimi nie są.

 Na życie bowiem, podobnie jak na obrazy, należy patrzeć z odległości czterech kroków.

 Czujemy coś do wszystkich ludzi.
Miłość przeplataną nienawiścią.
Nienawiść przeplataną miłością.
Zawsze pojedyncza jednostka odciska
piętno na naszej duszy, zostawia po sobie
ślad. Prędzej czy później pomyślimy o takich
osobach. Przypomnimy sobie ich udział w
naszym życiu, i to ile do niego wnieśli,
lub z niego zabrali. I albo uświadomimy
sobie własną głupotę, albo nadal będziemy
błądzić po swych umysłach, szukając
odpowiedzi na jeszcze niezadane pytania.

 Wklepiemy im i tyle.
– Jesteś nadmiernie agresywny – wytknął mu kozak.
– Wcale nie jestem agresywny – obraził się egzorcysta – Ja tylko czasem po prostu mam ochotę komuś przypierdolić.

 A ty jesteś takim kretynem, że przez całe swoje życie myślałeś, że jesteś inteligentny.

 Po prostu za wiele we mnie życia, byście mogli do końca po nie sięgnąć.

 Igranie z ogniem to jedno, a skok prosto w płomienie to coś zupełnie innego.

 Życie jest zabawne, kiedy się tylko przestać nad nim zastanawiać.