Kiedy człowiek wie, co jest nie tak, ale czuje się ...

 Samotność czyni z ludzi geniuszów lub idiotów.

 Tacy młodzi - powiedział w końcu - a z tak wieloma toczą bój.

 Nie masz takiej radości w gospodzie jak na drodze do niej wiodącej.

 Nikt nie lubi, kiedy jego świat rozsypuje się na kawałki.

 Nieważne, co ona robi. Liczy się to, co ja robię.

 Pozwalam, by prowadził mnie dotyk jego palców.

 (...) czas jest chwiejnym przedsięwzięciem, nie ma co na nim polegać.

 Zdolność do uodpornienia się na samotność ma swoją bardzo konkretną cenę - niebezpieczeństwo, że człowiek uodporni się na wszelkie uczucia.

 Ludzie będą cię ranić, ale nie możesz używać tego jako usprawiedliwienia do robienia im tego samego.

 Może lepiej jest nigdy czegoś nie poznać, niż coś utracić.