
Nie było nigdy takiego wielkiego dobra, aby nie trzeba było ...
Nie było nigdy takiego wielkiego dobra, aby nie trzeba było za nie zapłacić ofiarą i odwagą.
Nic tak nie łączy ludzi jak rozpacz. Nic tak nie zbliża nas do siebie jak smutek.
(...)dzisiaj człowiek musi się dobrze zastanowić, zanim wyjawi, w co naprawdę wierzy.
Są rzeczy, które trzeba zrobić, i robi się je, ale nigdy o nich nie mówi. Nie próbuje się ich usprawiedliwiać. Są nie do usprawiedliwienia.
Po prostu się je robi. A potem o nich zapomina.
Rzecz nie w tym, że znosi się cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.
Często najdrobniejsze zadania okazują się tymi, które najtrudniej wykonać.
Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.
Jeżeli przynajmniej śnisz,
żeby mnie pokonać,
lepiej, żebyś się obudził i przeprosił.
Cała tajemnica tkwi w tym, żeby umieć kłamać i żeby wiedzieć, kiedy ktoś okłamuje ciebie.
Niektóre chwile trwają całą wieczność.
Czy można kogoś pokochać zanim się go zobaczy?