Są miejsca, gdzie kończy się publicystyka, a zaczyna życie.

 Próbowaliśmy wszyscy dotknąć nieba, stojąc na dnie oceanu. Zrozumiałam, że jeżeli będziemy się nawzajem wspierać, to może wzniesiemy się nieco wyżej.

 Chodź ze mną albo zabiję każdego, kogo kochasz.

 Nieobecność nie oznacza przecież zapomnienia.

 Przyszłości nie należy się bać. Należy stawiać jej czoło.

 Moim zdaniem wolność nie polega na mieszkaniu w domu ludzi, których zabiłem.

 Apetyt rośnie w miarę jedzenia.

 Jeśli będziesz krzyczał,wielu cię usłyszy, jeśli będziesz mówił cicho wielu cię zrozumie.

 Spośród wszelkich trudności, które spotykają człowieka
w życiu, nic nie stanowi gorszej kary niż zwykłe czekanie.

 Dokąd tak pędzisz stojąc?

 Szczęście nie sprzyja ludziom biernym. Trzeba je prowokować, zdobywać, trzeba po prostu na nie zasłużyć...