
Życie to pociąg, który nie przystaje na żadnej stacji. Albo ...
Życie to pociąg, który nie przystaje na żadnej stacji. Albo wsiada się w biegu, albo się patrzy, jak przejeżdża obok, a nie ma większej tragedii jak stacja widmo.
Tu maska maskę dręczy! Zrzućcie maski! Zwykłymi stańcie się ludźmi!
Każdego ranka, każdej nocy
Dla męki ktoś na świat przychodzi.
Jedni się rodzą dla radości,
Inni dla nocy i ciemności.
Człowiek, który odrzuca esencję swojego istnienia, to człowiek, który drąży dziury w kielichu swojego szczęścia.
Uroda. Ludzie są nią opętani. Bezradni jak ćmy, które ładują się w ogień.
Całe nieszczęście ludzi płynie stąd, że nie mówią jasnym językiem.
Cudzy niewolnik, cudzy problem
(...) we wznoszeniu się cywilizacji widział
tylko rosnącą górę głupstw i błędów, która
musi kiedyś runąć miażdżąc tych, co ją wznosili.
Jeżeli nawet tak jest istotnie, to powinniśmy
jednakże żyć tak, jak gdyby było inaczej.
Ale tak właśnie jest z tajemnicami - rzadko kiedy są radosne.
-Przyjaciołom się więcej wybacza?
- Ludziom, których się kocha,
można wybaczyć wszystko.
- Nawet jeśli cię zawiodą?
- Nawet jeśli zawiodą.
Zanim piękno zniknie z tego świata, będzie jeszcze przez chwilę istnieć jako pomyłka.