Miłości nie wolno kalać przyjaźnią. Koniec to koniec.

 Dla pewnego rodzaju ludzi miłość zaczyna się od czegoś zupełnie drobnego, od głupstwa. Albo nie zaczyna się wcale.

 W sprawach rozwodowych na wstręcie fizycznym można przecież zajechać dowolnie daleko.

 "Pamiętam jej uśmiech (...) nieskazitelny, jak ciało jej gładkie i ciarki na skórze po zimnej kąpieli, jak dreszcz podniecenia, gdy ukradkiem me wargi przywierały do jej szyi..."

 Jakie przestępstwo popełnia ten, kto kocha tak bardzo, że nie potrafi zmienić myśli, że kochana osoba kiedyś stanie się innym człowiekiem?

 Nie zbliżaj się, nie przywiązuj się. Nie próbuj nawet tego robić.

 Ludzie sądzą o wszystkim, nie wiedząc nic.

 Za długie siedzenie w bibliotekach osłabia kontakt z rzeczywistością.

 Problem w tym, Isabelle, że Twoja pomoc przynosi śmierć innym ludziom. Tak więc... dzięki, ale nie.

 Najpierw zamieć przed swoimi drzwiami!

 Miłość nie powinna prosić- mówiła- ani żądać. Miłość musi posiadać siłę, dzięki której dojdzie sama w sobie do pewności. I wtedy nie ją cokolwiek ciągnąć będzie, lecz ona będzie przyciągać.