Normalność to dar, a nawet przywilej.
Normalność to dar, a nawet przywilej.
Jak zamknąć oczy, gdy
już raz się je otworzyło?
Nie można być dzisiaj bez bycia wczoraj.
Nikt nie zobaczy jej łez przez serce płynących i nikt nie usłyszy skargi z warg zaciśniętych głucho.
Teraz kiedy naprawdę miałem ją w ramionach, tęskniłem za nią jeszcze bardziej.
Czasami ludzie nie dostrzegają tego, co mają przed samym nosem...
Są rzeczy za które warto umrzeć.
Dom jest tam gdzie nasza miłość. Mogą go opuścić nasze stopy ale nie nasze serca.
Oddzielały ich dwa mury z cegieł, parę centymetrów tynku i dziewięć lat milczenia.
Trzeba całego życia, żeby nauczyć się umierać.
Opłacz i zachowaj w pamięci.
Ale żyj tu i teraz.