Empatia- osobliwe, obosieczne ubezpieczenie społeczne.

 Boże użycz mi pogody ducha abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić; odwagi abym zmieniał to, co mogę zmienić i szczęścia, aby mi się jedno z drugim nie popieprzyło [...]

 Tylko jedno może unicestwić marzenie- strach przed porażką.

 Podróż się liczy, a nie jej cel. Bo to w podróży mija nam czas. Cel jest na końcu i trwa chwilę.

 Ogień i lód potrafiły w jakiś niewyjaśniony sposób ze sobą współistnieć.

 Tylko krowy chodzą stadami,
lwy zawsze samotnie.

 Dla mnie cały świat dzieli się na dwie połowy: jedna - ona i tam całe szczęście, nadzieja, jasność; druga połowa - wszystko, gdzie jej nie ma, przygnębienie i ciemność.

 Wielu ludzi musi zachorować,
by zdać sobie sprawę z cudowności życia.

 Pokój bez książek jest jak ciało bez duszy.

 Cisza podziałała na mnie przygnębiająco. Nie ta na zewnątrz, ale ta, co była we mnie samej.

 Myślała o Nim. On. Ten, którego nie miała prawa pokochać i który nie miał prawa pokochać jej.