Popełniasz błąd, Eryku, uważając się za kogoś niezbędnego. Cmentarze są ...

 Powiedz jeszcze raz: „prowokujesz”. Prowokująco układasz przy tym usta.

 Nie ma nic tragiczniejszego aniżeli spotkać kogoś wyczerpanego, zagubionego w labiryncie życia...

 Daj rękę, pójdziemy wstecz po naszych wspólnych śladach, pozwól, że poprowadzę cię raz jeszcze.

 Nigdy nie przeszkadzaj przeciwnikowi, kiedy popełnia błąd.

 Kiedy zaczynasz marzyć, zdajesz sobie sprawę, jak daleko znalazłeś się od celu.

 (...) nieustanna dyscyplina w stosunku do siebie jest warunkiem codziennego postępu, nieustanne porządkowanie nie tylko własnego umysłu, ale także wszystkich powszednich, drobnych i najdrobniejszych spraw.

 Śmierć jest cieniem życia.

 Są ludzie, którzy boją się tego, że tracą towar, jednak nie ma nic gorszego niż strata własnego siebie.

 Louis, tak sobie myślę,
że to początek pięknej przyjaźni.

 Gdy nie kwitną ci jabłonie, nie jest to wina słońca.