Książki były konieczną ucieczką, którą zawsze podejmowałam z radością.

 (…) tylko współegzystencja wielu cywilizacji światu właściwy rozwój zapewnić może.

 Krążyła plotka, że trochę mu odbiło, bo w młodości przeczytał za dużo książek.

 Gwiazdy zawsze świecą, nawet w dzień. Czasem tylko po prostu ich nie widzimy.

 Na drabinę wchodzi się
szczebel po szczeblu.
Powolutku aż do skutku.

 Słowa tworzą zdania. Zdania akapity. Czasami akapity ożywają i zaczynają oddychać.

 Dziś jestem przekonana, że nikt nikogo nie traci, bo nikt nikogo nie może mieć na własność

 
Dwa razy przymierz, zanim raz utniesz.

 Marzeń nie można zabić.

 Lepiej zginąć niż żyć ze świadomością, że zrobiło się coś, co wymaga wybaczenia.

 Pisanie to dziwna rzecz, przyjacielu, moim zdaniem najbardziej zadziwiająca i najstraszniejsza rzecz, jaką może czynić człowiek – i dodał, przybierając jeden
ze swych oszczędnych uśmiechów: - Czytanie także