Książki były konieczną ucieczką, którą zawsze podejmowałam z radością.

 Kobieta bez miłości, jest jak róża bez zapachu.

 Kiedy nie masz dość siły, by wymusić posłuszeństwo, to z definicji jest prośba.

 Nasze wspomnienia są jedynym świadectwem życia i czynów tych, którzy odeszli.

 Moja przyszłość będzie najprawdopodobniej tak samo beznadziejna jak moja przeszłość.

 Nic tak nie męczy jak głupota, z chwilą kiedy uznało się ją za mądrość.

 Doliny piękne zostawmy szczęśliwym.

 A na nieznajomych można czasem bardziej liczyć, chociażby dlatego, że jest ich więcej.

  Samobójcy jawią się nam jako obciążeni poczuciem winy za indywidualizację, jako owe dusze, które za cel życia uważają już nie doskonalenie się i kształtowanie samych siebie, lecz unicestwienie się, powrót do matki, do Boga,
do wszechświata. Natury takie są w większości zupełnie niezdolne do popełnienia prawdziwego samobójstwa, ponieważ pojęły dogłębnie tkwiący w nim grzech. Dla nas są jednak samobójcami, gdyż w śmierci, a nie w życiu widzą wybawiciela, są gotowi usunąć się i poświęcić, zgasnąć i wrócić do początku.

 Chcąc doznać pełni szczęścia, trzeba je dzielić z kimś drugim.

 Zrozumiesz, kim jesteś dzięki temu, kim byłeś.