Miłość to najdziwniejsza, najbardziej nie logiczna rzecz na świecie.

 Jaki jest pożytek z przyjaciół , jeśli nie można ich obiektywnie ocenić.

 Uciekam, więc jestem. A raczej: uciekam, więc przy odrobinie szczęścia nadal będę.

 Zmarła w strachu i samotności. Odeszła w najgorszy możliwy sposób.

 Na samą myśl o tym włosy na tyłku stają mi dęba.

 Trud człowieczy czas niweczy.

 Miłość to miłość, wiek nie ma znaczenia. Wiedziałam, że jak dam Ci dość czasu, wrócisz do mnie.

 Nieszczęścia lubią chodzić parami, a szczęście woli chodzić samo.

 Chciałabym wypłakać się w jego oczy.

 Nie będę się bać.

 Być może istnieje granica rozpaczy, jaką znieść może ludzkie serce.