Miłość to najdziwniejsza, najbardziej nie logiczna rzecz na świecie.

 To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec. Nie można uciec od samego siebie.

 Dojrzałość-powiada Bokonon- jest gorzkim rozczarowaniem, na które nie ma lekarstwa, chyba, że uznamy za jakieś lekarstwo śmiech

 Muzyka bezpośrednio dotyka serca, niezależnie jak mały czy oporny umysł ma słuchacz.

 
Zamiast narzekać na ciemność, lepiej zaświecić światło.

 Urok pierwszej miłości polega na naszej niewiedzy, że to się może kiedyś skończyć.

 Ludzie kochają zwycięzcę. Podziwiają go. Zachwycają się nim, więcej, wielbią. Opisują go, używając słów takich jak bohater, odwaga i wytrwałość. Garną do niego, chcą go dotykać. Pragną być tacy, jak on. Ale dlaczego? Jakie cechy zwycięzcy chcemy naśladować? Jego zaślepioną pogoń za czczą chwałą? Jego rozdętą samolubną obsesję, by zawiesić na szyi kawałek metalu? Gotowość poświęcenia wszystkiego,
w tym ludzi, żeby w imię zdobycia tandetnej statuetki być lepszym od innych na sztucznej nawierzchni? Dlaczego oklaskujemy ten egoizm,
tę miłość własną

 Ludzie - marzenia, lęki i nadzieje.

 Tolerancja jest cnotą ludzi bez przekonań.

 Dlaczego nieobecność tak bardzo potęguje miłość?

 Gdyby mózg było widać, to dziewczynki by go sobie tapirowały.