
Ludzie bardzo wcześnie poznają sens swojego istnienia. Może dlatego też ...
Ludzie bardzo wcześnie poznają sens swojego istnienia. Może dlatego też wcześnie się go wyrzekają. Ale taki jest ten świat.
Na tym polega problem z piciem. Gdy wydarzy się coś złego, pijesz, żeby zapomnieć. Kiedy zdarzy się coś dobrego, pijesz, żeby to uczcić. A jeśli nie wydarzy się nic szczególnego, pijesz po to, żeby coś się działo.
Rozkosz nie uznaje żadnych kajdan; jest największa, gdy zrywa je wszystkie.
Umysł ludzki to pusty pokoik, który powinno się umeblować według własnego wyboru.
Idź swoją drogą, a ludzie nich mówią, co chcą.
Tak właśnie toczy się życie: dzień za dniem, posiłek za posiłkiem, ból za bólem, oddech za oddechem.
Błagam Cię, wysyłaj mi książki,
bo to dla mnie jak chleb,
bez którego nie mogę żyć.
„Jest bardzo cienka granica między przyjemnością, a bólem. To dwie strony tej samej monety, jedna nie istnieje bez drugiej."
Wiesz, takie chwile są jak srebrne okruchy szczęścia. Trzeba je skrzętnie zbierać i cieszyć się, że w ogóle są.
Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.
Czasem wystarczy jeden
gest i samotność znika.