
Stojąc na krawędzi widzi się najrozmaitsze rzeczy, których nie można ...
Stojąc na krawędzi widzi się najrozmaitsze rzeczy, których nie można dojrzeć ze środka.
Pytanie o szczęście zadajemy często,
ponieważ ono jedynie ciągle nas zaprząta,
przez całe życie, bez ustanku.
Przyszłości nie należy się bać. Należy stawiać jej czoło.
Podobno śmiertelne zagrożenie zmienia ludzi.
Słowa są jak nitki, potrafiące gmatwać i plątać najprostsze obrazy, niczym niepokorna ręka losu.
Nigdy nie nauczysz się przezwyciężać swoich wad i zazdrości, jeśli nie będziesz stawiać im czoła dzień w dzień.
Ból jest jak tkanina: im silniejszy, tym cenniejszy.
To zabawne, jak szybko rozpacz staje się naszym oddanym towarzyszem.
Ryba psuje się od głowy,
a człowiek od serca.
A przeszłość nie rzuca cienia na spokój i szczęście teraźniejszości.
(…) niezwykłość wydarzenia nie świadczy o tym, że nie może ono zaistnieć.