Stojąc na krawędzi widzi się najrozmaitsze rzeczy, których nie można ...
Stojąc na krawędzi widzi się najrozmaitsze rzeczy, których nie można dojrzeć ze środka.
Czasem depresja mnie zżera i trudno mi uwierzyć, że cały świat nie zatrzymuje się, by cierpieć razem ze mną.
Nie mogłam się poruszyć po tym,
jak Rafe mnie zostawił.(...)
Byłam przylepiona jak guma do żucia do podeszwy czyjegoś buta, uczepiona kogoś, kto mnie nie chciał, kto deptał po mnie, a mimo to nie mogłam się odlepić.
Wszystko jest możliwe, a co nie jest, zajmuje tylko trochę więcej czasu.
To takie smutne, wszystko takie smutne; przeżywamy nasze życie jak idioci, a potem umieramy.
Bo tyle się znam
Ile z ust twych usłyszę
Pocałunek to podpis mężczyzny
Prawdziwa miłość nigdy nie mówi żegnaj...
Prawda jest dziwniejsza od fikcji, a to dlatego, że fikcja musi być prawdopodobna. Prawda - nie.
Nigdy nie uwolnisz się od pytania, jak słuszny jest każdy zrobiony krok.
Czy żart nie potrafi ranić doskonale?
...ten, kto kocha naprawdę, kocha w milczeniu,
uczynkiem, a nie słowami.