
Stojąc na krawędzi widzi się najrozmaitsze rzeczy, których nie można ...
Stojąc na krawędzi widzi się najrozmaitsze rzeczy, których nie można dojrzeć ze środka.
Tragedia trwa krótko, lecz ból i smutek nie przemija. Jest wieczny.
Człowiek nie należy do żadnej ziemi, dopóki nie ma w niej nikogo ze swoich zmarłych.
Śmieszne, jak mało czasami się widzi i rozumie, choć człowiek myśli, że wie już wszystko.
Zbliża się spełnienie naszej nadziei albo kres wszelkiej nadziei świata.
Poprzez zielone szyby podglądamy życie.
Recesja występuje wtedy, kiedy sąsiad traci pracę.
Kryzys – kiedy sami ją tracimy.
Barwa jest cierpieniem światła.
Długa jest droga i ciężka, która z piekła wiedzie ku światłu.
Złość prowadzi do grobu.
Kto się rozczarowuje wolnością, ten ją zdradza i sam sobie wystawia świadectwo skretynienia.