
Stojąc na krawędzi widzi się najrozmaitsze rzeczy, których nie można ...
Stojąc na krawędzi widzi się najrozmaitsze rzeczy, których nie można dojrzeć ze środka.
Jednak gdy otwieram oczy, jestem sama.I juz wiem, że czekałam za długo.
Nawet zepsuty zegar dwa razy na dobę pokazuje właściwą godzinę.
Miłość sprawia, że nawet ludzie trzeźwo myślący stają się idiotami.
Proszę, możecie mnie wziąć, ja już siebie nie chcę.
Bo smutek rodzi się zawsze
z czasu, który upływa,
a nie zostawia owocu.
Nasze uczucia były niemądre, kruche i przyjemne.
Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.
Uważajcie na ludzi, którzy się nie śmieją – są niebezpieczni.
Ludzi powstrzymuje wyłącznie lęk. Strach przed nieznanym. Przed tym, co może na nas czekać na tamtym świecie.
Przerażające, ale niewinni właściwie nikogo nie obchodzą