Ilekroć mówiła to, co myśli, wszyscy wydawali się zgorszeni.

 Tutaj (...), aby utrzymać się w tym samym miejscu, trzeba biec ile sił.

 Starzeję się, przedwcześnie jak
winogrono zmieniające się w rodzynek na przyspieszonym filmie.

 Jak tu teraz dalej żyć?
Jak masz dalej trwać?
Gdy to, w co wierzyłeś z cały sił
znienacka się rozpadło w drobny mak.

 "Nigdy nie opowiadaj
innym o swoich problemach.

20% to nie obchodzi, a pozostałe 80%
cieszy się z tego, że je masz..."

 Jeszcze może zatrzymać mnie ciepło twojej dłoni.

 Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.

 Przyszłość jest rodzaju żeńskiego i (dlatego) nieobliczalna.

 Później bywa zwykle za późno.

 To już byłby koniec tego zasranego świata- powiedział wtedy-gdyby ludzie podróżowali pierwszą klasą, a literatura wagonem bagażowym.

 Życie to jeden wielki, śmierdzący bajzel i na tym polega jego piękno.