Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.
Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.
Ja tylko walczę o siebie, ja tylko nie chcę umierać, ja tylko pragnę pokochać.
Wiedział, że słowa mogą okazać się równie groźne, jak stal.
Wiem, że emocje tak naprawdę nie są przechowywane w sercu. Musi jednak gdzieś w nas istniec dla nich jakieś miejsce. To miejsce ma poszarpane i ostre krawędzie, dopóki ktoś nas nie pokocha. I wtedy, zupełnie jak szorstki kamień dotykany przez rzesze ludzi, po latach owe krawędzie stają się gładkie.
Podobno nastolatki potrafią
przespać cały dzień.
Dla cierpiących najmniejsza radość jest szczęściem.
Wiara w ludzi, których kochamy, zawsze pomaga.
Kobieta musi mieć w sobie to coś, mówił, swoją tajemnicę, wtedy dopiero jest warta zachodu.
Zdobywanie wiedzy jest nieustającą przygodą na granicy niepewności.
Lepiej być martwym bohaterem, niż żywym zdrajcą.
Żyjemy w wieku paradoksów. By utrzymać pokój, prowadzimy wojnę.