Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.

 Człowiek to rzeczownik, a rzeczownikiem rządzą przypadki.

 Słońce dopiero co zaszło za horyzont, ale ciemność nie przejęła jeszcze władzy i nie dopięła wszystkich guzików swojej szczelnej peleryny.

 (...) jeśli nie można nierówno podzielić bogactwa, trzeba po równo rozdzielić biedę.

 Nic mi to nie przeszkadza, że na ciebie czekam, skoro wiem, że przyjdziesz.

 Bez względu na to, co się zdarzy życie idzie dalej, słowa wciąż napływają, prawda jest wyrzucana czy ci się to podoba, czy nie, a życie nigdy nie pozwoli ci zatrzymać się i złapać cholerny oddech.

 Spada deszcz, wstaje rosa. Pomiędzy jest mgła. Pomiędzy jest wszystko, co jest.

 I to jest prawdziwe przesłanie wolności: mieć najważniejszą rzecz na świecie, ale jej nie posiadać.

 Wiemy, czym jesteśmy, ale nie wiemy, czym się możemy stać.

 Przyjdź i przypomnij mi, że jeszcze żyję.

 Nadzieję powinno się malować na żółto, kolorem słońca, które tak rzadko oglądaliśmy.