
Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.
Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.
Wie pani, kiedy człowiek głupio czas marnuje? Kiedy się nad sobą żali.
Tam, gdzie jest chęć, jest też sposób.
"Lepiej" nigdy nie znaczy lepiej dla wszystkich - mówi. - Zawsze dla niektórych jest gorzej.
Tu nie chodzi o miejsce. Tu chodzi o ludzi. Bylibyśmy tacy sami gdzie indziej.
Praca jest u pewnych natur lekarstwem na każdą boleść.
Wszystko ma dwie strony, nawet cieniutka kartka papieru.
Nie możesz stracić nadziei, bo, jeśli utrzymasz ją przy życiu, ona odwdzięczy Ci się tym samym.
Kiedy nie miałam już nic do stracenia, dostałam wszystko. Kiedy o sobie zapomniałam, odnalazłam samą siebie. Kiedy poznałam upokorzenie i całkowitą uległość, stałam się wolna.
Żyję w świetle, ale noszę z sobą mrok.
To boli kochać kogoś i wiedzieć,
że się go nie może mieć.