Zdajemy sobie sprawę, że przymus trwania przy życiu stanowi katorgę ...

 Pamiętam zniesmaczone niebo i serię zachodów słońca, które upadało na oczach księżyca.

 Sarkazm to ostatnia deska ratunku dla osób o upośledzonej wyobraźni.

 Czasami trzeba zapominać o tym, co było.

 Nigdy nie wiadomo, co się stanie, dopóki nie dobiegnie się do końca.

 Druga na prawo, a dalej prosto aż do rana.

 Spokój powraca dzięki prostym przyjemnościom.

 Pokaż mi cokolwiek w tym całym popierdolonym świecie, co jest tym, na co wygląda!

 O Boże, wybaw mnie od tych, co
czołgając się na kolanach skrywają
nóż, który chcieliby wbić w moje plecy.

 - Wiesz, że są tacy goście, którzy czują się zaszczuci w towarzystwie mądrzejszych od siebie? Ja na szczęście do nich nie należę.

 Niebezpieczeństwo jest ciche. Nie usłyszysz, gdy nadleci na szarych piórach.