Chętna uczynić z młodości zmierzch swego życia.

 Nie daj mi, Boże, podróżować tam, dokąd nie powinniśmy podróżować. Uchroń mnie przed wędrówką w czasie, pozwól mi zostać tam, gdzie jest miejsce moje. Pozwól mi mieszkać między przyszłością a przeszłością, między jutrem a wczoraj.
Niech się nic, co się stało,
nie odstaje i niech się nie staje nic, co jeszcze nie dojrzało, aby stać się. Niech się dzieje normalność, choćby byłą najokrutniejsza. I niech się nie cofa ani nie śpieszy zegar czasu mojego, niech nie wracają cienie świetności ani marności mojej. Amen.

 Nie szukasz, synu, miłości, a ona daje ludziom skrzydła.

 Najlepszym sposobem by kogoś uciszyć, jest pozwolić mu mówić.

 Kiedy jestem w ciemnościach, chcę myśleć że jestem w świetle, z tobą.

 Zadaniem serca jest kochać.

 Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.

 Panować można nad tym, co się myśli, ale nie nad tym, co się czuje.

  Bogowie są bowiem na ogół zazdrośni i jeśli dają ziemskiemu śmiertelnikowi rok szczęścia, natychmiast zapisują ten dług i pod koniec życia żądają zwrotu za lichwiarską cenę.

 Pomóż komuś, a zrobisz sobie wroga.

 Ludzkość chętniej jednoczy się w dążeniu do wojny niż w dążeniu do pokoju.