Nie słowami prosi się o wybaczenie.

 Kiedy jesteśmy szczęśliwi,

jesteśmy zawsze dobrzy,
lecz kiedy jesteśmy dobrzy,

nie zawsze jesteśmy szczęśliwi.

 Mąż nie wąż, ale krew pije.

 Jeżeli się kogoś kocha, trzeba go uwolnić, i jeżeli ten ktoś też naprawdę cię kocha, wróci.

 Kto twierdzi, że kobiety nie są wzrokowcami, gówno wie.

 Jakiż nudny byłby świat bez wyjątków od reguły!

 Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.

 Za długie siedzenie w bibliotekach osłabia kontakt z rzeczywistością.

 Bycie nieuprzejmym to niezbywalny przywilej ludzi, którzy płacą wasze rachunki.

 Czy normalne jest to, że ktoś chce być przez całe życie taki normalny?

 Czasem nie trzeba słów,
by wiedzieć, że coś się zmieniło.