Nie można trzymać życia w klatce.

 Nie wiem, gdzie jest jego miejsce w moim życiu ani gdzie sama chciałabym go umieścić.

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.

 Motyle w brzuchu. Metafora do bani. Prędzej wściekłe pszczoły.

 -Tak się cieszę,że wróciłeś.
-Uwielbiam do Ciebie wracać.
-Uwielbiam Cię witać.

 Sami tworzymy dramaty, z których się składa nasze życie.

 Wewnątrz każdego starego człowieka tkwi młody człowiek i dziwi się, co się stało.

 Ludzie z natury są słabi, dlatego podoba im się przemoc.

  Powiedziałeś niedawno, że zło także może cierpieć. Ja bym to trochę odwróciła i powiedziała, że i smutek może mieć swoją radość.

 Przeciwności losu nie są przeszkodą na drodze życia. Są częścią tej drogi.

 Piekło to rzecz indywidualna, każdy człowiek ma swoje własne, jemu tylko przeznaczone inferno.