Rzuć szczęściarza do wody, a wypłynie z rybą w zębach.

 Należymy do gatunku składającego słowa jak ryba ikrę, produkujemy więcej kultury, niż jesteśmy w stanie przetrawić.

 Pomimo iż nasze myśli prą naprzód, nie jesteśmy w stanie oderwać się od tego, co ludzkie, przyziemne. Całe życie dążymy do tego, ażeby tylko wyciągnąć ze wszystkiego największe korzyści dla siebie, czy dotyczy to życia na ziemi, czy też wieczności.

 Niewykorzystane szanse palą bardziej niż nieudane podejścia.

 Świat jest komiczny dla tych, którzy myślą, a tragiczny dla tych, co czują.

 To jest w ogóle trudne, emocje to trudna część życia...

 Nigdy nie kieruj się strachem! Strach ogłupia!

 Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać.
Taka samotność jest straszna, bo człowiek
uciekając od miłości, ucieka od samego życia.
Zamyka się w sobie.

 Jest jedna rzecz gorsza od absolutnej drętwoty: czuć wszystko.

 Strach bywa różny, ale najgorszy jest strach przed wstydem.

 Wierz mi, wierz mi
Coraz niżej się stacza
Ten, kto nie umie wybaczać.