Rzeczywistość się pomału w świat zmieniała ideału, daj mi teraz ...

 W naszych czasach, każdy się śpieszy,
tak niewielu z nas umie się cieszyć z prostych rzeczy.

 Gdy człowiek opowiada się po którejś ze stron, zawsze wybiera tę niewłaściwą.

 Jest we mnie teraz coś, pomyślał, co w każdej chwili może wybuchnąć łzami.

 Dla leniwego zawsze święto.

 Natura wydając na świat człowieka, była umierającą matką: dawała „byt” temu, którego narodziny oznaczały jej własną śmierć.

 Są sny, drzemki i koszmary. Koszmary, z których nie można się obudzić

 Są granice tego, co można zrobić dla drugiego człowieka.

 Chcę cnoty, co nie zmienia kobiety w diablicę.

 Dam Ci znać, który pociąg przywiezie moją trumnę.

 Na bieżni wiodącej do szczęścia brak linii mety.