Po zniszczeniu przeszłości przyszedł czas na budowanie przyszłości.

 Przecież niczego tak w życiu nie potrzebujemy jak miłości, no, może jeszcze tlenu.

 Właściwie nigdy nie miałem przyjaciół, a przynajmniej bliskich. Pewnie dlatego tyle czytam. Książki były moim najlepszym towarzystwem.

 Życie bez ludzi,
których się kocha,
jest samotnością.

 Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.

 Zawieszona między przeszłością a utraconą przyszłością, zaczęła się nieomal dusić.

 Celem życiowym dzieci jest przysparzanie nam zmartwień.

 Świat zewnętrzny to skorupa człowieka – ja jestem swoim niebem i swoim piekłem.

 Dawno, dawno temu,
anioł i diablica
zakochali się w sobie.

Nie skończyło się to dobrze.

 Drugiego człowieka kocha się takiego,jakim jest,albo nie kocha się wcale....

 I to już wszystko, i jeszcze tylko ja i mój niepokój, i noc.