,, Każdy człowiek zasługuje na miłość No chyba, że sam ...
,, Każdy człowiek zasługuje na miłość
No chyba, że sam nie potrafi kochać."
Cała sztuka w tym, by odnaleźć radość a krótkich chwilach pomiędzy klęskami.
Marzenia są niebezpieczne: parzą niczym ogień i czasami potrafią spalić.
Poszukiwali krętej drogi, która omijałaby prostą prawdę. Prawdę o tym, że przyszłość jest nieznana, że nie istnieje przeznaczenie ani żadna żylasta dłoń, wyciągająca się ku naszemu życiu; że jest tylko to, co się zdarzyło, oraz my, przyglądający się temu.
By nie móc nawet spojrzeć na wódkę – trzeba spojrzeć na pijaka.
Nie chcę umierać.
Za krótko byłam kochana.
Zawsze jest MBDJJZ - miało być dobrze, jest jak zwykle.
Ludzie kochają zwycięzcę. Podziwiają go. Zachwycają się nim, więcej, wielbią. Opisują go, używając słów takich jak bohater, odwaga i wytrwałość. Garną do niego, chcą go dotykać. Pragną być tacy, jak on. Ale dlaczego? Jakie cechy zwycięzcy chcemy naśladować? Jego zaślepioną pogoń za czczą chwałą? Jego rozdętą samolubną obsesję, by zawiesić na szyi kawałek metalu? Gotowość poświęcenia wszystkiego,
w tym ludzi, żeby w imię zdobycia tandetnej statuetki być lepszym od innych na sztucznej nawierzchni? Dlaczego oklaskujemy ten egoizm,
tę miłość własną
Zbyt ona piękna, zbyt mądra zarazem. Zbyt mądrze piękna stąd istnym jest głazem.
Najpierw musi się wszystko zawalić, żeby człowiek mógł zobaczyć, co jest słuszne, a co nie.
Wstrzymanie się od krytyki religii jest niemoralne – oto moja teza.