
Niespodziewanie jednak świat wyciągnął do mnie ręce i zaprosił do ...
Niespodziewanie jednak świat wyciągnął do mnie ręce i zaprosił do tańca.
Piękno tej chwili miało po prostu stać się naszym życiem.
Zabity promień rozkłada się - w tęczę.
Miłości nie da się poskromić.
Zawsze przy mnie,
lecz nie ze mną.
Kocham cię szeptem - możesz nie zauważyć.
Dlaczego zawsze nie może być tak jak teraz? Tylko my. I nic, co mogłoby zburzyć ten spokój.
Miłości nie sprzedaje się na miarę.
Tylko wielkiego człowieka stać na przeprosiny.
Nie mów nikomu, bo inaczej spłoniesz w piekle.
Nie, to lęk przed utratą talentu. Bała się, że już nigdy niczego nie napisze.