Niespodziewanie jednak świat wyciągnął do mnie ręce i zaprosił do ...

 Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.

 Bez wzajemnego zaufania nie ma drużyny.

 Wierzyć w coś to jedno, ale usłyszeć, że tak jest, to zupełnie co innego.

 Powiada się, że w wieku lat dwudziestu człowiek ma twarz, jaką otrzymał od Boga, w wieku czterdziestu zaś taką, na jaką sobie zasłużył.

 Podróże kształcą.

 Starość spojrzała na młodość i aplauz młodości najpierw osłabł, a potem ucichł.

 Serca znikną, a gwiazdy za nimi, jedno jest złamane, jedno świeci pustkami.

 Nie ma nic bardziej ludzkiego niż emocje.

 Widać prawdą jest, że śmierć zadana ręką bohatera jest słodsza niż życie..

 Marina powiedziała mi kiedyś, że wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło.