Można albo coś umieć, albo się nie przejmować.

 Czas rozciąga się, zatrzymuje się w zależności od potrzeb serca.

 Zmęczony zacofaniem kraju i jego niekończącymi się problemami, porzucił ojczyznę, by tęsknić i marzyć o niej gdzieś w dalekiej Europie.

 Dla wielkiego umysłu nie ma rzeczy małych.

 Cholerne pieniądze. Zawsze w końcu człowiekowi ością w gardle staną.

 Stworzyłem wszechświat, ale proszę, nie wiń mnie za to. Bolał mnie brzuch.

 Miłości nie można zjeść, kupić za nią konia ani ogrzać nią swych komnat w zimną noc.

 Jego słowa były dla mnie niczym sąd ostateczny. Wyrok z ręki kogoś bliskiego.

 Wszystko by oddał, żeby być sam, ale czuł, że ani jednej chwili nie wytrzyma w samotności.

 Myśli się materializują, więc na nie uważajcie.

 Zaprzeczanie jest jak Wersal – wyjątkowo trudne w utrzymaniu.