Żyje się za pieniądze, ale nie należy żyć dla pieniędzy.

 I tak już do końca moich dni - rano kawa, uśmiech, całus- TY!

 Gdy ograbiony nie wie o swej stracie,
Nie mów mu o niej, a nie zubożeje.

 Śmierć to nie mniejszy cud niż narodziny.

 Łatwo być szydercą, jednak dużo trudniej o konstruktywne rozwiązanie problemu.

 Kości zostały rzucone.

 Zmarli pozostawiają wśród nas swoje cienie, jak echo w przestrzeni, w której niegdyś żyli. Prześladują nas, nie przekwitając, nie starzejąc się tak jak my. Strata, którą opłakujemy, nie wpływa na ich przyszłość, lecz wyłącznie na naszą.

 Życie jest jak nudna sztuka teatralna - kończy się zaśnięciem.

 Wieczorami lubi oprzeć czoło na szybie i zamknąć oczy , wtedy odpoczywam.

 Człowiek w czerni uciekał przez pustynię, a rewolwerowiec podążał w ślad za nim.

 Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.