Odejdź z mojej pamięci, dopiero wtedy będę wolna...

 
Szczęście jest wszędzie, w zasięgu ręki, dla tego, kto chce je widzieć"..

 (...) starość jest jakoś podobna do dzieciństwa. Człowiek nie ma już wielu obowiązków i spraw niecierpiących zwłoki.
Czas rozciąga się jak guma, a jednocześnie bliskość śmierci sprawia, że każdy moment jest ważny i można rozkoszować się każdą chwilą, kiedy nic człowieka nie boli, co nie zdarza się zresztą tak często.

 Nie można uczynić niewolnikiem człowieka wolnego, gdyż człowiek wolny pozostaje wolny nawet w więzieniu.

 On jest rozumny tylko niespełna.

 Moje życie- jedno wielkie, niedokończone samobójstwo.

 Zrobiłam, co mogłam, żeby nie zełgać i prawdy nie powiedzieć.

 Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.

 Dopóki nie połączy ich świadomość,
nigdy się nie zbuntują; dopóki się nie zbuntują, nie staną się świadomi.

 Niełatwo tak ciągle skrywać w sercu tajemnicę.

 Wiedziałam,że nie byłam ważna, ale i tak mnie to zabolało.