Odejdź z mojej pamięci, dopiero wtedy będę wolna...

 To chyba w ludziach najsmutniejsze -
ich najważniejsze myśli i uczucia często umykają niewypowiedziane
i mało kto umie je właściwie odczytać.

 Góry wybaczają niewiele pomyłek.

 To moja obsesja. (...) A człowiek powinien płacić za swoje obsesje.

 Nie ma po co mówić komuś, kto i tak nie słucha.

 Mózg to twoje jedyne wartościowe narzędzie.

 Więcej osiągniesz z pomocą miłych stów i pistoletu, niż używając tylko miłych słów.

 Jesteśmy skazani na zgubę, skazani od samego początku, i umrzemy, znając tylko niewielki fragment rzeczywistości, który w dodatku pojmujemy na opak.

 Zadaj sobie trzy pytania, Tatiano, i dowiesz się, kim jesteś. Spytaj siebie, w co wierzysz. Spytaj siebie, czy masz nadzieję. I najważniejsze: spytaj siebie, kogo kochasz? [...] Już wiem, kim jestem, pomyślała, biorąc go za rękę. Mam na imię Tatiana. Wierzę w Aleksandra. To on jest moją nadzieją. I kocham go nad życie.

 Idę swoją własną drogą, możliwe jednak, że wasza droga przez jakiś czas będzie równoległa do mojej.

 Bardzo chcę być śladem, jeśli jest to ślad geniuszu.