Blizny przypominają nam przeszłość, ponieważ potwierdzają, że była rzeczywistością.

 Kiedy się traci kontrolę nad sobą, traci się jakąkolwiek godność.

 (...) starość jest jakoś podobna do dzieciństwa. Człowiek nie ma już wielu obowiązków i spraw niecierpiących zwłoki.
Czas rozciąga się jak guma, a jednocześnie bliskość śmierci sprawia, że każdy moment jest ważny i można rozkoszować się każdą chwilą, kiedy nic człowieka nie boli, co nie zdarza się zresztą tak często.

 Aby stać się lepszym, nie musisz czekać na lepszy świat.

 Zapanowała noc. Gwiazdy błyszczały jak cekiny na eleganckiej wieczorowej sukni.

 Płyń z prądem, przyjacielu, i gdy Cię będzie unosił, leciutko mu pomagaj, omijaj rafy, walcz z mrokiem i nigdy, nigdy się nie poddawaj.

 Najpierw dojdź do rzeki, a potem się martw, czy powódź mostu nie zerwała.

 No, proszę, panno Jane, proszę nie płakać – powiedziała (…). Mogła równie dobrze powiedzieć ogniowi: „Nie pal się”.

 Stracili motywację. A jeszcze nigdy nie wygrano wojny samą tylko bronią.

 Szczęśliwe narody nie mają historii - to stara prawda. Ale nie mają również sztuki, która rodzi się w walce, w cierpieniu, w buncie.

 Książka to nie jajko. Nie psuje się tylko dlatego, że ma parę lat.